Σήμερα που δεν έχουμε φτάσει όπου μπορούμε, κοιτάζουμε με έκπληξη την πρόκληση του Καζαντζάκη να φτάσουμε όπου δεν μπορούμε. Ο Καπετάν Σήφακας, ο παππούς του Κοσμά, πεθαίνει, νιώθει να τον καλεί η γη, όμως θέλει να μιλήσει με τους γέροντες συναγωνιστές του, γιατί ενώ η ζωή τού φέρθηκε καλά, δεν μπόρεσε να απαντήσει στο ερώτημα: «Ποιοι είμαστε; Πού πάμε;» Τι σημαίνει η ζωή για ένα πλάσμα που γνωρίζει ότι θα πεθάνει, αυτό το σκουλήκι τον τρώει. Το σκουλήκι που τρώει τον Σήφακα είναι το σκουλήκι όλης της ανθρωπότητας.
(Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ)