Δε μ’ αρέσουν οι στρεβλώσεις
Της εξουσίας τα παιχνίδια
Σιχαίνομαι τα στάσιμα νερά
Τα κοράκια να κροάζουν στης αλήθειας
τα φτερά
Πνίγομαι στην κάθε δυσοσμία
Στην αιθάλη ,την κραιπάλη
Στη δυσώδη υποταγή
Μισώ τη φυλακή ,την γκιλοτίνα
Των δημίων τη σφαγή
Οργίζομαι για όσους αλάτι ρίχνουν στην πληγή
Όσους θρέφονται με των μίντια τα ψεύδη
Όσους παίζουν ζάρια στα ερείπια
της γης
Όσους πλουτίζουν απ’ τον όλεθρο
και την καταστροφή
Ναι, το ξέρω φίλε μου καλά
Η αγάπη όλα τα περνά
Όμως η οργή γεννά το μίσος
Γι’ αυτό η καρδιά μου δεν μπορεί
να μην μισεί
Ό,τι κόβει της ζωής τη μεταξωτή κλωστή
Oglala Lakota Δήμητρα Παλαπάνη , ” Οργή “,
29/8/2024